کربلا
هفتم محرم الحرام 61 هجري
نظامياني که لباس وسلاح جنگي وحقوق از حکومت غاصب بني اميه گرفته وبه جنگ امام حسين (ع) آمده بودند را،بالغ بر 30 هزارجنگجو نوشته اند .
عمر بن سعد نامه اي ازعبيدالله دريافت کردکه:سپاهيان خودبين حسين واصحابش وآب فرات فاصله بينداز بطوري که حتي قطره اي آب به امام نرسد،همان گونه که از دادن آب به عثمان بن عفّان خودداري شد! عمر500 سوار را در کنار شريعه فرات مستقر کرد.يکي از آنها فرياد زدياحسين! به خداسوگند که قطره اي ازاين آب رانخواهي آشاميد تا از عطش جان دهي!حضرت فرمود:«خدايااو راازتشنگي هلاک کن وهرگزاو را مشمول رحمتت قرارمده»حميد بن مسلم مي گويدبه چشم خود ديدم که نفرين امام (ع) عملي گشت .امام حسين (ع) سپاه دشمن را اينچنين نفرين کرد :با خدايا ! باران آسمان را از اينان دريغ کن ، وبر ايشان تنگي وقحطي ( همچون سالهاي قحطي يوسف درمصر ) پديد آوروآن غلام ثقي ( حجاج بن يوسف ) را بر ايشان بگمار تا جام زهر به ايشان بچشاند زيرا آنها به مادروغ گفتند وما راخوار ساختند وخداوند(به توسط آن غلام) انتقام من واصحاب واهل بيت وشيعيان مرا از اينان بگيرد